استاد گرانقدر یارمحمود شیخ علی در سال 1304 هجری شمسی در خانواده ای کاملا مذهبی دیده به جهان گشود. اشتیاق‌ خانواده‌ ایشان‌ و نیز علاقه‌ پدر، او را به‌ تحصیل‌ علوم‌ دینی‌ وا داشت و پس از طی دوران مکتب خانه برای ادامه تحصیل در زمینه علوم اسلامی در سال 1332 راهی حوزه علمیه ارسنجان گردید. پس از مدتی تحصیل در حوزه علمیه ارسنجان به منظور ادامه‌ تحصیل‌ و بهره‌گیری‌ از محضر عالمان‌ و دانشمندان‌ شیراز‌، بدانجا روانه‌ شد.
از نخستین‌ روزهای‌ ورود به شهر شیراز، به‌ جد و جهد، در درس‌ بزرگان‌ حوزه‌ علمیه‌ حاضر شد. ایشان ضمن‌ انس‌ با آستان‌ ملکوتی‌ برادر علی‌ بن‌ موسی‌ الرضا (ع‌)؛ «شاهچراغ»، از درس‌ بزرگان‌ دیار ارسنجان و شیراز، همچون:‌ «آیت الله سید علی ارسنجانی»، «شکرالله ارسنجانی»، «آیت‌ الله‌ مجدالدین محلاتی»، «سید حجت الله ملک حسینی» و «شیخ بهاء الدین محلاتی» استفاده نمود و در طی دوران پر برکت خویش به تبلیغ و ارشاد در آن دیار مشغول بوده است. استاد در زندگی سراسر علمی خود جز به کلاس، درس، قلم، کتاب، تحقیق، نگارش و تألیف به چیز دیگری نیاندیشیده است که از جمله آنها می توان کتاب های: «کلید بهشت»  و «اهمیت نماز» را نام برد.